نویسنده‌ی کتاب قرائت‌های دینی، در این کتاب، از منظری دورن دینی سعی کرده به نقد نظراتی بپردازد که از سوی عالمان با نام و نشان از تریبون‌های رسمی کشور تحت عناوینی بدین مضمون عنوان می‌شود :
طرح قرائت‌های مختلف از دین وسوسه‌ی شیطانی‌ست، طرح قرائت‌های مختلف از دین سیاست آمریکایی است، یا طرح قرائت‌های مختلف دینی در جهت یا به منظور آسیب‌رساندن به ارکان نظام و انقلاب مطرح می‌شود.

به اعتقاد نویسنده کسانی که تاکنون به رد امکان وجود قرائت‌های مختلف دینی پرداخته‌اند، کمتر در قلمرو مبانی و مفاهیم بحث ورود داشته‌اند. مثل ارباب کلیسا در قرون وسطی به نیت‌خوانی پرداخته، و از زبان طرد و لعن و تکفیر سود جسته‌اند ... با حسرت بسیار بیش از یک هزاره است که در بر همین پاشنه می‌گردد و برخی از آنانی که خود را شاگردان امام صادق(ع) و پیرو مکتب وی می‌دانند و می‌خوانند، واژگان و رفتاری دارند که به تعبیر ابن ابی العو جاء دهری، که از مفضل انتقاد کرد و حکایت همچنان باقی‌ست، گمان می‌کنند با طرد و هتک و منع می‌توان جلو موج اندیشه و نظریه را گرفت. و به تعبیر قرآن مجید، و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا.

نویسنده‌ی کتاب پس از سخن نخست، در چند محور به موضوعات زیر پرداخته است:
قرائت‌های دینی، شیوه‌ی مواجهه با متن، حقیقت متن، کدام قرائت؟، و عصری بودن برخی آیات.