رمان بهشت خاکستری نگاهی به مقوله‌ی قدرت، تنهایی و ثمره‌ی آن است. قدرت بی‌مهار حتّی در خوش‌باورانه‌ترین شکل ممکن که می‌خواهد برای مردم بهشت بسازد، محصول کارش جهنم نفرت‌انگیزی است که همه از آن می‌گریزند و نه بهشت درخشنده‌ای که همه‌ی انسان‌ها جذب آن شوند.

در بند پایانی کتاب آمده است:
" چرا آدم از بهشت بیرون آمد؟ " لااقل اندکی مراقبت می‌کرد و دندان روی جگر می‌گذاشت. چرا گندم خورد؟ چرا در جستجوی قدرت بی‌پایان بود؟ قدرت بی‌پایان نردبان بهشت نیست، نردبان جهنم است. چرا اشرفی باید با سر توی دیوار شیشه‌ای برود؟ چرا شقایق اشرفی باید نقش دیوار شود؟ چرا ایوب محبتی لاله‌ی گوش‌هایش را بریده است؟ چرا پری وحدتی دیوانه شده است؟ چرا همه از بهشت می‌گریزند؟